Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Chojnicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Chojnicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Dawid Nosewicz

Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Woźniak

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Chojnicach S. K.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 26 listopada 2015 r. sprawy

R. W. (1) (W.)

syna C. i A. z domu P., ur. (...) w B.

oskarżonego o to, że:

w dniu 20 lipca 2015 r. w L., gm. B., w ruchu lądowym, w stanie nietrzeźwości 0,94 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu, kierował samochodem osobowym V. (...), nr rej. (...),

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

I.  uznaje oskarżonego R. W. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu zabronionego opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 178a § 1 kk i za to na mocy art. 178a § 1 kk wymierza mu karę 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20,00 (dwadzieścia 00/100) złotych,

II.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego R. W. (1) zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat,

III.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka od oskarżonego R. W. (1) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000,00 (pięć tysięcy 00/100) złotych,

IV.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego R. W. (1) kary grzywny zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w postaci zatrzymania od dnia 20 lipca 2015 r. do dnia 21 lipca 2015 r., przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawiania wolności równa się dwóm stawkom dziennym grzywny,

V.  na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego wobec oskarżonego R. W. (1) środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 20 lipca 2015 r.,

VI.  zasądza od oskarżonego R. W. (1) na rzecz Skarbu Państwa częściowo koszty sądowe w kwocie 70,00 (siedemdziesiąt 00/100) złotych tytułem wydatków, zwalniając go od obowiązku uiszczenia opłaty.

Sygn. akt II K 508/15

Uzasadnienie wyroku w sprawie II K 508/15

(na podstawie art. 424 § 3 kpk uzasadnienia orzeczenia ograniczone zostało jedynie do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku oraz rozstrzygnięcia o karze)

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd uznał, że oskarżony R. W. (1) swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 kk w ten sposób, że w dniu 20 lipca 2015 r. w L., gm. B., w ruchu lądowym, w stanie nietrzeźwości 0,94 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu, kierował samochodem osobowym V. (...), nr rej. (...).

Kwalifikacja prawna czyn zarzucanego oskarżonemu nie budziła żadnych wątpliwości. Znamieniem przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. jest m.in. prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości "w ruchu lądowym". Pojęcie "ruchu lądowego" obejmuje swoim zakresem nie tylko drogi publiczne i strefy zamieszkania, ale wszelkie miejsca ogólnie dostępne, na których odbywa się rzeczywisty ruch pojazdów, a więc również drogi wewnętrzne. Bezsprzecznym jest zatem, że nie zalicza się do nich miejsc, w których dopuszczone jest do ruchu tylko wąskie grono osób (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 maja 2008 r. w sprawie sygn. akt IV KK 29/08, OSNwSK 2008/1/1163, Lex 531299; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 grudnia 2011 r. w sprawie sygn. akt II KK 184/11, OSNKW 2012/1/11, Lex 1108569). Zatem fakt, że oskarżony- jak wyjaśnił poruszał się drogą polną, a następnie wjechał na prywatne podwórko, nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Skoro oskarżony mógł tą drogą jechać, to oznaczało to, że była ona dostępna dla ruchu, a dostęp ten nie był bowiem ograniczony jedynie dla wąskiego grona osób.

Przystępując do wymiaru kary Sąd miał na względzie dyrektywy wskazane w treści art. 53 kk.

Czyn oskarżonego cechuje wysoki stopień społecznej szkodliwości. Działania tego typu stały się nagminne zarówno na obszarze właściwości Sądu Rejonowego w Chojnicach, jak i na terenie całego kraju. Jest to szczególnie niepokojące zważywszy na niebezpieczeństwo dla porządku w ruchu drogowym, jakie stwarzają osoby dopuszczające się takich przestępstw. Co więcej- oskarżony z pełną świadomością dopuścił się czynu zabronionego.

Wymierzona kara uwzględniała okoliczności łagodzące i obciążające oskarżonego.

Na korzyść oskarżonego przemawiał fakt, że nie był on dotychczas karany sądownie, przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wyraził żal i skruchę.

Z drugiej jednak strony na niekorzyść oskarżonego przemawiało działanie z zamiarem bezpośrednim oraz znaczny stan nietrzeźwości, w jakim oskarżony znajdował się jeszcze kilkadziesiąt minut po opuszczeniu pojazdu.

Mając powyższe na uwadze Sąd wymierzył oskarżonemu R. W. (1), na podstawie art. 178a § 1 kk, karę 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20,00 (dwadzieścia 00/100) złotych,

W przekonaniu Sądu orzeczona kara grzywny była adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego i stopnia jego zawinienia, a jako taka osiągnie pokładane w niej cele w zakresie oddziaływania społecznego oraz wpłynie wychowawczo i zapobiegawczo na przyszłość wobec oskarżonego, mimo wymierzenia jej w dolnych granicach ustawowego zagrożenia. Oskarżony musi zdawać sobie sprawę z konieczności przestrzegania obowiązującego porządku prawnego i nieopłacalności popełniania przestępstw. Przede wszystkim kara ta powinna skłonić oskarżonego do refleksji nad własnym postępowaniem oraz koniecznością przestrzegania obowiązującego porządku prawnego. Ustalając wysokość jednej stawki dziennej Sąd miał na uwadze możliwości zarobkowe oskarżonego, fakt, że posiada on stały dochód, i nie ma nikogo na utrzymaniu.

Na podstawie art. 42 § 2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat. Orzeczenie środka karnego było w niniejszej sprawie obligatoryjne, jednocześnie okres, na jaki został orzeczony zakaz, nie był okresem zbyt długim- przeciwnie był najkrótszym z możliwych okresów orzeczenia środka karnego wobec wydania wyroku skazującego.

W punkcie III wyrok Sąd, na podstawie art. 43a § 2 kk orzekła od oskarżonego R. W. (1) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej obligatoryjny środek karny w postaci świadczenia pieniężnego. Ustalając jego wysokość Sąd określił ją na najniższym poziomie, tj. 5000,00 złotych uznając, że będzie to wystarczające dla osiągnięcia celów kary.

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego R. W. (1) kary grzywny Sąd zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności w postaci zatrzymania od dnia 20 lipca 2015 r. do dnia 21 lipca 2015 r., przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawiania wolności równa się dwóm stawkom dziennym grzywny. Natomiast, na podstawie art. 63 § 4 kk, na poczet orzeczonego wobec oskarżonego R. W. (1) środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów Sąd zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 20 lipca 2015 r.,

O kosztach sądowych Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 626 § 1 kpk, art. 627 kpk i art. 624 § 1 kpk, zasądzając od oskarżonego R. W. (1) na rzecz Skarbu Państwa jedynie część kosztów sądowych w postaci wydatków, zwalniając go z obowiązku uiszczenia pozostałej części. Rozstrzygając o kosztach Sąd miał na uwadze, że oskarżony posiada stały dochód i nie ma nikogo na utrzymaniu, a więc może również uiścić choćby część kosztów postępowania.

Sędzia Sądu Rejonowego w Chojnicach

Dawid Nosewicz, 14.12.2015 r.

Zarządzenia:

1.  odnotować w rep. K i kontrolce uzasadnień

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem oraz pouczeniem o apelacji doręczyć oskarżonemu R. W.

3.  przedłożyć z wpływem apelacji lub prawomocne

Sędzia Sądu Rejonowego

Dawid Nosewicz, 14.12.2015 r.